من خدائی دارم که در این نزدیکیست

 

نه در آن بالاها

 

مهربان ، خوب و قشنگ

 

چهره اش نورانیست

 

یاد او ذکر من است در غم و شادی

 

چون به غم می نگرم

 

رقص کنان می خندم

 

که خدا یاد من است

 

او خدائیست که همواره مرا می خواند ...

 

صدای بال و پر جبرئیل می آید

شب است و ماه به آغوش ایل می آید

لب کویر پس از این ترک نخواهد خورد 

 که ساقی از طرف سلسبیل می آید

لباس خاطره را از حریر عشق بدوز 

 حلیمه! نزد تو فردی اصیل می آید

نگاه آمنه از این به بعد می خندد 

 چرا که معجزه ای بی بدیل می آید

میلاد پیامبر رحمت، تاج آفرینش بر شما خجسته باد

عیدیمون یادتون نره

تکیه اش بر دیوار و با تنهاییش سر می کرد، دلش خیلی گرفته بود و تنهایی امانش نمیداد.

طاقتش تمام شد و شروع به بد گفتن از خدا کرد، آنقدر گله کرد و بد گفت که خستگی

 وجودش را فرا گرفت

انگار باید در تنهایی خود می سوخت و می ساخت.

 سر بر زانوهایش گذاشت و دل به تنهاییش سپرد.

احساس اینکه هیچکس دردش را نمی فهمد سخت آزارش می داد و

 در ذهنش حرفهایش را مرور می کرد

در میان این افکار، ناگهان! گرمی دستانی را بر شانه هایش حس کرد

 که با لطافت و مهربانی صدایش می زد:

ای عزیزترینم از چه دردمندی؟ و از چه دلت گرفته ؟!

مهربانم بگو، هر آنچه را که بر دلت سنگینی می کند بگو..

صدایش خیلی آشنا بود گویی که بارها این صدا را شنیده است،

 نگاهش را به نگاهش گره زد، باورش نمی شد، انگار تمام عمر در کنارش بود

 و تمام عمر، او بود که دردهایش را تسکین میداد..

بغض امانش را بریده بود، دگر طاقت نیاورد، سر بر شانه هایش انداخت و

 تا می توانست گریه کرد و در آغوش گرمش آرام گرفت.

گذشت...

انگار زندگی جدیدی را آغاز کرده و دوباره امید و نشاط در زندگیش جاری شده.

زندگی را آغاز کرد و فراموش کرد آنکه را که همیشه فراموش می کرد.

و خدا در حالی که خیسی اشکها را بر شانه هایش حس می کرد همچنان به او لبخند میزد

سلام خوشگلا...خوبین؟؟؟خععلی وقته نیومدم..دلم براتون تنگ شده بود 

یکم حالم ریخته بهم یجورایی فقط نیاز دارم به دعاهاتون...ریختم بهم ...

ازاین به بعد بیشتر میام ...راستی هرکی لاین داشت ای دی لاینشو بذاره ...

کوتاه نوشتم ولی قول میدم دیگه فراموشتون نکنم...

خدافظی